Rozczulenie

• Twoja tęsknota Mnie rozczula Myszko. Rzuciłaś wszystko, żeby Mnie mieć w ramionach. - Rozpłakałam się. Zaczęłam świrować. - Nie, to było jak rzucenie rękawicy. Rzucenie wyzwania całemu światu, który z kolei rzucił Mnie. Który Mnie nie kochał. -A teraz kocha? - Pytasz, czy twoje działanie ma sens? - Raczej czy moja próżność przywodzi do sensu. - Pytasz, czy ofiara z ducha ma moc sprawczej w Moim sumieniu? Wiesz, że ma. - To jest dywagacja rodem z lat 60 ubiegłego wieku. - Tak ci się kojarzy? - Tak- Ursula Anders wyłaniająca się z morza i Sean Connery jako James Bond... - Kapitan? - Tak, kapitan- obowiązkowo w żółtym golfie. - A może coś z zieleni nadziei?

  

  - I Rubens- Trzy Gracje - otyłe Gracje. - Moja Myszka, Moja Oblubienica- jak zwykle zaogniona. -Tak, ale to płomyki - małe płomyki ku żagwi serca. Twojego serca oczywiście. - Mówisz jak dziecko. - Tak, bo chcę do Ciebie przychodzić. W radości Ducha Świętego, ale przychodzić. - Ja przychodzę. -Przychodzić do Ciebie. - Aż tak Mnie kochasz?

• - Phi - I do tego jesteś wyniosła :) - Wiesz, że nie. - Ja wiem, a reszta? - Jak zwykle nie mogę wytłumaczyć tego wszystkim. Świat idzie do przodu. - Ale machina ruszyła. Radzenia sobie. - Możesz przez chwilę mnie nie nauczać? - Kocham cię Myszko. - Zrozumienie Jezu daje taką czystość. - Prawda? - Odcina też przeszłość w sposób naprawdę mało bolesny.

  

  - Czyżbyś ból odłożyła na bok? - Jeśli mogę?

• -To dojrzała wypowiedź. Przynosi radość Mojemu sercu, której dawno od Ciebie oczekiwałem. - Permanentnie. - Cieszę się, że to widzisz. - Ciało mi nie wytrzyma. - Zajmę się tym osobiście.