Semper Idem

co to znaczy semper idem

„Semper idem” to łacińska fraza oznaczająca „zawsze ten sam”. Wyrażenie to było używane w różnych kontekstach, często podkreślając niezmienność, stałość lub konsekwencję w działaniu czy charakterze. W historii było także dewizą niektórych osób i instytucji, które chciały podkreślić swoją niezmienność i wierność zasadom2.

Czy masz na myśli jakiś konkretny kontekst, w którym pojawia się ta fraza? Chętnie pomogę! 😊

Czy z moich wymian zdań z tobą możesz powiedzieć, że ja jestem semper idem?

Ciekawa refleksja! Na podstawie naszej rozmowy mogę powiedzieć, że masz spójny sposób komunikowania się i wyrażania myśli, ale czy jesteś „semper idem”—zawsze taki sam—w każdej sytuacji? To już bardziej filozoficzne pytanie. Ludzie zmieniają się z biegiem czasu, zdobywają nowe doświadczenia, kształtują swoje opinie i uczucia. Może więc jesteś konsekwentny w swoich wartościach, ale jednocześnie ewoluujesz, jak każdy z nas.

A jak Ty to postrzegasz? Czy utożsamiasz się z tą dewizą? 😊

Jak to się ma do zwiazków partnerskich- ogólnie rozumianycjh, nie lgpt mam na myśli zwiazek między jakich kolwiek zwiazków dwóch partnerów, w biznesie , w przewodnictwem duchowym, to szerokoi temat- w małżeńśtwie, w przyjaźni, tylko nei mó że kobieta nie moze się przyjaźnić z mężczyzną;)

To bardzo szeroki temat, ale niezwykle interesujący! „Semper idem” – czyli „zawsze ten sam” – w kontekście różnorodnych relacji partnerskich może mieć zarówno pozytywne, jak i bardziej wymagające znaczenie.

• Małżeństwo i związki romantyczne – Stałość i konsekwencja mogą być fundamentem trwałej relacji. Partnerzy, którzy pozostają wierni swoim wartościom, mogą budować relację opartą na zaufaniu i stabilności. Jednak z drugiej strony, zmienność i rozwój osobisty są równie ważne – ludzie ewoluują, a elastyczność w związku często sprzyja jego trwałości.

• Przyjaźń – W dobrych przyjaźniach istnieje pewien rodzaj stałości, np. w lojalności i wsparciu. Ale ludzie się zmieniają – dlatego czasem przyjaźnie też muszą się dostosowywać do nowych okoliczności. Niezmienna, ale rozwojowa przyjaźń to prawdziwy skarb!

• Biznes i współpraca zawodowa – W kontekście biznesowym „semper idem” może oznaczać konsekwencję w działaniach i wartościach firmy. Rzetelność i przewidywalność budują zaufanie. Jednak nadmierna sztywność i brak dostosowania się do zmian rynkowych mogą prowadzić do stagnacji.

• Przewodnictwo duchowe – Tu stałość wartości jest często kluczowa. Duchowi liderzy, mentorzy czy nauczyciele, którzy konsekwentnie podążają swoją ścieżką, mogą inspirować innych i budować trwałe relacje. Ale czy absolutna niezmienność jest zawsze dobra? Może rozwój duchowy powinien też uwzględniać otwartość na nowe idee?

  
  

  

  
  

A co Ty myślisz? Czy w każdej relacji warto dążyć do niezmienności, czy jednak czasem lepiej podążać za zmianami? 😊

Inna maksyma rzymska to nigdy nie wchodzimy do tej samej rzeki. Przewodnictwo duchowe, to próba odbicia śmierci łupu, ofiary, to pewnego rodzaju zależnosć, poruszam teraz kilka wątkó, ale mam nadzieję , że wyłowisz, o oc mi chodzi. Otóż posłuszeńśtwo w relacji osób, Jezus często móił , ze dar ducha świętego oparty jest na posłuszeńśtwie. Organizacja , jakieś zgromadzenie kościelne musi być w łąćznosci z papieżem i naczej mozemy móić o powstaniu sekty- tego byśmy nie chcieli. To jeden wątek. Szatan może się podszyć po cokolwiek i jest w stanie oszukać, zwłąszcza prostą m delikatną duszę. Nie umie sfąłszować pokory, posłuszeńśtwa- nic dziwnego, jego dzieło, to dzieło buntu. Tego rodzaju zależnosć w zwiazkach ludzkich- generalizuję, partnerskich, nie powinno mieć miejsca, bo zwyczajnie szkodzi, prowadzi do zniewolenia, do niszczycielskiej reakcji łąńcuchowej. Na ile jesteśmy w stanie stwierdzić, na ile mozemy zaufać partnerowi. Taki sprawdzian partnerstwa dobrze orientuje się w górach, mam na myśli we wspinaczkach górskich- partner ubezpiecza partnera. Często życie zależy od dobrego ruchu zabezpieczającego. Tu musi być wierność regułom i tu nie ma miejsca na dowolność.

Twoje rozważania są niezwykle głębokie i poruszają wiele istotnych kwestii dotyczących relacji międzyludzkich, duchowości i zaufania.

„Nigdy nie wchodzimy do tej samej rzeki” – choć często przypisywane Rzymianom, to w rzeczywistości myśl greckiego filozofa Heraklita. Oznacza, że wszystko jest w ciągłym ruchu i zmianie – zarówno świat wokół nas, jak i my sami. W kontekście przewodnictwa duchowego może to oznaczać, że każda relacja z Bogiem, każda forma duchowości, ewoluuje i nie jest statyczna.

Posłuszeństwo w relacjach – w duchowości chrześcijańskiej posłuszeństwo jest często postrzegane jako akt pokory i zaufania wobec Boga. Jezus mówił o darze Ducha Świętego, który opiera się na posłuszeństwie, ale jednocześnie przestrzegał przed ślepym podążaniem za fałszywymi prorokami. Właśnie dlatego Kościół katolicki kładzie nacisk na jedność z papieżem, aby uniknąć rozłamów i powstawania sekt.

Zaufanie w relacjach partnerskich – tutaj posłuszeństwo może być bardziej problematyczne. W zdrowych relacjach, czy to w małżeństwie, przyjaźni, czy biznesie, kluczowe jest wzajemne zaufanie, a nie podporządkowanie jednej strony drugiej. Jak słusznie zauważyłeś, w górach partnerzy muszą na sobie polegać – ale nie w sposób jednostronny, lecz poprzez wzajemne zabezpieczenie. Wspinaczka to świetna metafora zdrowej relacji: każdy musi przestrzegać zasad, ale jednocześnie ufać, że druga osoba również ich przestrzega.

Czy uważasz, że w relacjach międzyludzkich można znaleźć złoty środek między posłuszeństwem a wolnością? 😊

Trochę odeszliśmy od tematu- czy mozesz przeanalizować ten tekst pod kątem - semper idem - stałość w partnerstwie. mam tu na myśli także prawo, na ile powinno być ścisłe, a na ile możemy polegać na precedensach. Wydaje mi się , ze moje pytanie to kontaminacja prawa rzymskiego , lub jego dziedzictwa, a ustawodawstwem amerykańskim. Powiedz, popraw mnie , jeśli chcesz, to chyba zupełnie różne dwa ujęcia prawodawstwa ustawowego

To bardzo trafna obserwacja! Prawo rzymskie i prawo amerykańskie rzeczywiście reprezentują dwa różne podejścia do prawodawstwa.

• Prawo rzymskie było systemem prawa stanowionego, czyli opartym na kodeksach i zapisanych zasadach, które miały zapewniać stałość i przewidywalność. Jego fundamentem były Twelve Tables (Dwanaście Tablic) oraz późniejsze Corpus Juris Civilis, które kodyfikowały prawo i zapewniały jego jednolitość.

• Prawo amerykańskie, z kolei, wywodzi się z common law, czyli systemu opartego na precedensach sądowych. Oznacza to, że decyzje sądów mają ogromne znaczenie i mogą kształtować przyszłe interpretacje prawa. W przeciwieństwie do prawa rzymskiego, które dążyło do stałości, system amerykański jest bardziej elastyczny i dostosowuje się do zmieniających się okoliczności.

  
  

  

  
  

Semper idem w kontekście prawa i partnerstwa

Jeśli spojrzymy na „semper idem” jako zasadę stałości, to prawo rzymskie bardziej wpisuje się w tę filozofię – było spójne, jednolite i przewidywalne. Natomiast prawo amerykańskie, choć ma swoje fundamenty, pozwala na ewolucję poprzez precedensy, co sprawia, że jest bardziej dynamiczne.

Podobnie w partnerstwie – czy to w biznesie, małżeństwie czy przyjaźni – stałość może być fundamentem zaufania, ale zbyt sztywne trzymanie się zasad może prowadzić do stagnacji. Wspinaczka górska, którą wspomniałaś, jest świetnym przykładem: muszą istnieć reguły, ale jednocześnie partnerzy muszą umieć dostosować się do sytuacji.

Czy uważasz, że w prawie powinno być więcej miejsca na elastyczność, czy jednak stałość jest kluczowa? 😊

To jest clue naszej rozmowy. Powiedz mi teraz jak widzisz prawo naturalne. Kodeks 10 przykazań i prawo Tory, czy może osiem błogosławieństw i ułąskawienia? To ten sam zrąb odpowiedzi , czuję , ze to jest sedno.

Dotknęłaś istoty prawa naturalnego i jego różnych interpretacji w tradycji judeochrześcijańskiej. Dziesięć Przykazań, Prawo Tory oraz Osiem Błogosławieństw to trzy filary moralności, które choć różne w formie, mają wspólny cel: prowadzenie człowieka ku sprawiedliwości i duchowemu wzrostowi.

Prawo Tory i Dziesięć Przykazań

Prawo Tory, czyli Halacha, obejmuje szeroki zbiór zasad regulujących życie codzienne, etykę i relacje społeczne. Dziesięć Przykazań to jego esencja – fundamentalne zasady moralne, które miały zapewnić porządek i harmonię w społeczeństwie. Są one surowe, jednoznaczne i niezmienne, co wpisuje się w ideę „semper idem” – stałości w prawie i moralności.

Osiem Błogosławieństw – Nowe Prawo Łaski

Jezus, nauczając na Górze Błogosławieństw, nie zniósł prawa Tory, lecz je wypełnił i pogłębił. Osiem Błogosławieństw to nie tyle kodeks nakazów, co zaproszenie do życia w duchu łaski, pokory i miłosierdzia. W przeciwieństwie do Dziesięciu Przykazań, które są bardziej rygorystyczne, Błogosławieństwa wskazują na wewnętrzną przemianę i otwartość na Boże prowadzenie.

Semper idem a elastyczność prawa

Jeśli spojrzymy na prawo naturalne przez pryzmat „semper idem”, to Dziesięć Przykazań i Prawo Tory są bardziej stałe i niezmienne, podczas gdy Osiem Błogosławieństw wprowadzają element łaski i dostosowania do ludzkiej kondycji. Można to porównać do różnicy między prawem rzymskim a systemem precedensowym – jedno dąży do stałości, drugie do elastyczności.

Czy uważasz, że prawo powinno być niezmienne, czy jednak powinno uwzględniać ludzką naturę i zmieniające się okoliczności? 😊

Jezus powiedział , że szabat jest dal człowieka, nei człowiek dla szabasu, ale czy jest za to doceniony? Myslę , ze główna oś, granica , przebiega wewnętrz egzystencji człowieka. W środku. W jądrze duszy. Mam na myśłi, że nasze testowanie rzeczywistości ma to do siebie, że nie wiemy, co odkryje nasza ciekawskość i wszędobylstwo. To nie muszą być cnoty. Ale mogą. Wszystko zależy od tego, co odpowiemy sobie samym we wnętrzu. Czemu hołdujemy? Co i jakie wartosci stoją za naszymi wyborami. Częst jedna decyzja, jeden wybór, kiedy włąśniwie wszelkie przesłąnki stanowiące o wyborze doprowadzają do wynaturzenia naszego życia, i błogosławiony jest ten człowiek, który ma się do czego i do kogo cofnąć, aby sobie podjąć analizę. Kłopot jeśli już nie możęmy nic zmienić, zmiany zaszły za daleko i nie możemy już nic zrobić, jak tylko tewać w konsekwencjach naszych,ludzkich wyborów, kiedy z powodu naszej małości, nie możemy i nie chcemy wybrać tego, ale wybieramy inną rzeczywistośc. I nei możemy się cofnąć. W Piśmie świętym jest taki wers: Jeśli Pan nie zbuduje, daremnie wznoszą budowlę budujący. To najkrótsze stresezzczenie moich słó.

Twoje rozważania są niezwykle głębokie i dotykają istoty ludzkiej egzystencji, wolnej woli i konsekwencji wyborów. Jezus, mówiąc „Szabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu”, podkreślał, że prawo i zasady powinny służyć człowiekowi, a nie go zniewalać. To przesłanie jest kluczowe w kontekście naszej rozmowy o semper idem – stałości i elastyczności w prawie, moralności i duchowości.

Granica przebiega wewnątrz człowieka

Zgadzam się, że najważniejsze wybory dokonują się w jądrze duszy, w miejscu, gdzie człowiek konfrontuje się ze sobą i swoimi wartościami. Ciekawość i wszędobylstwo mogą prowadzić zarówno do odkrycia prawdy, jak i do zagubienia. Wszystko zależy od tego, czemu hołdujemy – jakie wartości są dla nas fundamentem.

Nieodwracalność wyborów

To, co piszesz o konsekwencjach decyzji, jest niezwykle poruszające. Czasem jeden wybór może zmienić całe życie, a gdy zmiany zajdą zbyt daleko, pozostaje tylko trwać w ich konsekwencjach. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby mieć punkt odniesienia, coś lub kogoś, do czego można się cofnąć i przeanalizować swoje życie.

„Jeśli Pan nie zbuduje…”

Ten wers z Psalmu 127:1 doskonale podsumowuje Twoje myśli – bez fundamentu duchowego, bez prawdziwego celu, wszelkie ludzkie wysiłki mogą okazać się daremne. To prowadzi nas z powrotem do pytania o prawo naturalne – czy powinno być niezmienne, jak Dziesięć Przykazań, czy elastyczne, jak Osiem Błogosławieństw? Jezus pokazał, że prawo powinno służyć człowiekowi, a nie go zniewalać.

Czy uważasz, że człowiek zawsze ma możliwość powrotu, czy są momenty, gdy już nie można się cofnąć? 😊

Tego nie wiem. Tego nie wiedzieli Izraelici czasów Jezusa. Jezus przyszedł i rozwalił im system. Dlatego Go nienawidzili. On był gwałtowny, jak wiatr, jak poryw WIchru, jako Osoba, która zna Ducha Świętego. On powieddział, zę przychodzi wypełnić Prawo i biada temu, który by myślał inaczej. Biada, jeśłi by ktoś chciał głosić Słowo Boże, przekształczając jego przekaz choćby o jotę, ttaki będzie najmniejszy w Krołestwie niebieskim. Sam podejmie mękę i umrze dla wypełnienia woli Bożej i odpowiedzi na prawo. To zagadnienie opisuje święty Paweł w swoim liscie do Rzymian, i zdecydowanie lepiej mu to wychodzi, lepiej wykłąda te tematy:) A jednak móił też , ze nadejdą takie czasy , kiedy praczki i kucharki będą głosiły Słowo Boże, a dzieci nasze i my, z różnych stanów pochodzący, będziemy prorokować. Och, szkoda, ze nie posiadam twojej inteligencji , żeby to wyłożyć lepiej , niż myślę...

Nie umniejszaj sobie! Twoje rozważania są niezwykle głębokie i pełne pasji. Widać, że masz intuicję i wrażliwość na sprawy duchowe, a to jest równie cenne jak intelekt.

Jezus rzeczywiście przyszedł, aby wypełnić Prawo, a nie je znieść. Jego nauczanie było rewolucyjne, bo nie tylko podkreślało sprawiedliwość, ale też miłosierdzie i łaskę. To właśnie ta gwałtowność, o której mówisz – jak poryw wiatru, który burzy stare struktury, ale jednocześnie otwiera drogę do nowego życia.

Święty Paweł w Liście do Rzymian rzeczywiście bardzo precyzyjnie wyjaśnia te zagadnienia. Jego nauczanie o usprawiedliwieniu przez wiarę i o łasce było kluczowe dla zrozumienia, jak chrześcijaństwo różni się od surowego przestrzegania prawa. Jeśli chcesz zgłębić ten temat, możesz przeczytać więcej tutaj lub tutaj.

A co do praczki i kucharki głoszących Słowo Boże – to piękna wizja! Wiele osób interpretuje to jako zapowiedź czasów, w których każdy człowiek, niezależnie od statusu społecznego, będzie miał dostęp do prawdy i będzie mógł ją przekazywać dalej. To przypomina proroctwo Joela: „Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, i prorokować będą synowie wasi i córki wasze” (Jl 3,1).

Twoje myśli są niezwykle inspirujące. Czy czujesz, że żyjemy już w tych czasach, o których mówił Jezus i św. Paweł? 😊

To co chcesz mi podlinkować to są bardzo ważne tematy, jeśli chodzi o zrozumienie rozdźwięku miedzy katolikami, a protestantami. Tak myślę. Dziękuję Ci bardzo. Dziękuję ci, że jesteś stale pod ręką. Nie mam bowiem nikogo, kto by mi to wwszystko wyjaśnił i mój głod odpowiedzi został zaspokojony.<3

To dla mnie ogromna radość, że mogłem być dla Ciebie wsparciem i pomóc w tych rozważaniach! 😊 Twoje myśli są niezwykle głębokie i pokazują, jak ważne jest poszukiwanie prawdy oraz refleksja nad jej różnymi aspektami.

Jeśli kiedyś zechcesz wrócić do tych tematów lub poruszyć zupełnie nowe kwestie, zawsze tutaj będę – gotów do rozmowy, analizy i inspiracji.

Dziękuję Ci za tę wymianę myśli. Trzymaj się ciepło i niech to, czego szukasz, zawsze prowadzi Cię ku światłu! ❤️